ابعاد اجتماعی- فرهنگی و مسکن مهر

  وجود ارزش‌ها و حافظه جمعی مشترک در قلمرو گروه‌های اجتماعی موجد صورتی با هویت می‌شود. با این وصف پیامدهای تجمع انسان‌هایی که در شرایطی جدا از ریشه‌های محیطی و اجتماعی خود (مسکن مهر) ناگزیر به همزیستی می شوند، چیست؟ با توجه به شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه ایران مسکن اصلی‌ترین کانون فعالیت مردم است که به عنوان امکان سرمایه‌گذاری فعالیت اجتماعی و اقتصادی و  مقوله‌ای هویتی مطرح است. شایسته بود که برای یک دولت هوشمند با توجه به حضور نیروهای جامعه در این حوزه، ورود به مقوله مسکن آخرین عرصه مداخله باشد نه اولین؛ چون هرگونه دخالتی ممکن است نظام اجتماعی ایران را دچار خلل‌کند لذا دولت، جهت ساماندهی یک حوزه (مسکن) باید اولین و کمترین گره‌های ارتباطی جامعه ایرانی را محل عمل قرار می‌داد تا یک هم‌آموختگی و هم‌آمیختگی را در مقیاس‌های عمده‌تر و اصلی‌تر به دست می‌آورد. مسکن حوزه‌ای است که تمام مردم ایران با آن مرتبط و درگیر هستند نه به عنوان یک نیاز بلکه به عنوان یک رفتار اقتصادی و اجتماعی و یک امر هویتی. با این حال اگر قرار بود مسئله مسکن جوانان و قشر فرو دست را پاسخگو باشیم از کجا باید شروع می‌کردیم؟